China deel 2

De treintrit richting Datong verliep soepeltjes. We hadden vanuit Zuid Korea al al gezocht voor een verblijfplaats in de vorm van een hostel in Datong, maar die waren er niet! Dus hadden we een hotelletje geboekt. Wel wat duurder dan gewenst, maar ja we hadden weinig keus.
Op het treinstation aangekomen, werd er in eerste instantie weinig gelachen door ons, want het bekje was gelijk stijf bevroren, de temperaturen logen er niet om. Het kwik was hier gedaalt tot min 30 op de schaal van meneer Celcius, niet normaal. Al ademend door je neus voelde je je neusvleugels bevriezen, speeksel moest uit je mond en voor het de grond raakte was het al bevroren. We waren gelijk het ticketstation ingelopen om kaartjes naar Xi’an te kopen en daar liepen we een andere backpacksters, een Frans Canadeze, tegen het lijf aan die net haar trein had gemist. We vroegen aan haar waar zij had overnacht en dat bleek dus ergens in de buurt te zijn en erg goedkoop. Ze bood ons aan om met ons mee te lopen daar naar toe want ze had nog een paar uurtjes de tijd voordat haar volgende trein vertrok. Ze waarschuwde ons wel dat het gebouw er van de buitenkant als een schroothoop uitzag maar dat het binnen echt anders was! De kamers werden verhuurd door een vrouwtje die zo een zakcentje bij verdiende.

Nou ze loog niet over de schroothoop! Even krabbelde we op ons achterhoofd of het wel goed zou gaan onderweg naar het kamertje, want we liepen werkelijk waar een ghetto in. Maar binnen bleek het er inderdaad wel redelijk goed uit te zien. Klein maar schoon. Alleen was er geen douche....Maar dat namen we voor lief. We hebben daar voor 2 euro de man kunnen slapen!! Tegenover de 30 euro van een hotel pppn.

De reden dat we naar Datong waren gekomen, waren de hangende tempels en de Yunganggrotten.
’s Middags zijn we de grotten gaan bekijken. De grotten van Yungang zijn oude boeddhistische tempelgrotten, die in honingraatvorm uitgehouwen zijn in de zuidwand van het Wuhoe Shangebergte. De grotten met de daarin eveneens uitgehouwen beelden en beeldjes, strekken zich uit over een lengte van bijna een kilometer in de vallei van de rivier de Shri li. Deze grotten en de beelden zijn gemaakt tijdens de 5de eeuw. Het strekt zich over meer dan 1km en het complex telt 252 grotten met daarin meer dan 51.000 beelden en beeldjes, in grootte variërend van 17 meter tot enkele centimeters. Wat een paar mensenhanden toch allemaal kunnen creëren...! We hebben onze ogen uitgekeken.

De hangende tempel was de volgende dag aan de beurt. We moesten met de lange afstands bus daar naar toe. Nou, daar begon het volgende avontuur hoor! Het busstation was te vergelijken met een vuilnisbelt...! Tjeempie wat een ellende zeg!
Gelukkig wisten we wel in de juiste bus te komen. De busrit bracht ons door het mooie landschap dat China te bieden heeft.
Na twee uur tuffen, stopte de buschauffeur midden op de weg en gebaarde naar ons dat we er uit moesten. Ja maar dat geintje kende we al! Nadat een paar mensen in de bus bevestigde dat het écht klopte, gingen we er maar uit. Daar stond een privéautootje op ons te wachten, in de woestijn, in the middle of nowhere die ons de laatste 5 km wegbracht. Wij zouden de tempel bekijken en hij zou netjes op ons wachten om ons vervolgens weer terug te brengen naar de bus.



De hangende tempel, Xuankong si in het Chinees genaamd is een tempel die gebouwd is tegen een bergrots 75 Meter boven de grond.De tempel wat klein van stuk en is er eenrichtingsverkeer ingesteld. Maar dat maakt het er niet minder mooi op! Als je wat langer bent, kan dat wat bukwerk opleveren, maar laten wij dat nou niet zijn... :) We waren hier binnen 45 min klaar en aangezien we steen en steenkoud waren gingen we weer terug naar beneden.
De chauffeur stond er gelukkig nog. Maar er zit natuurlijk altijd een addertje onder het gras!!
Er was een bergdorpje verderop dat ook tegen de rotsen aan was gebouwd, en dat scheen nog veeeeeel mooier te zijn. De man kon ons daar ook heen brengen.Toen we de prijs vroegen, vielen we bijna steil achterover van ons stokkie! Dus bedankten we hem vriendelijk en vroegen of hij ons gewoon weer naar het busstation wilde brengen. Nou dat konden we natuurlijk vergeten! Hij vertikte het om nog met ons te praten en moesten aan een andere taxichauffeur vragen of hij ons wilde brengen. Natuurlijk vroeg die ook veel te veel geld, maar ja, een keuze hadden we niet!
Al met al waren we weer veilig thuis gekomen, maar het zal bij ons bijna nooit zonder slag of stoot gaan!

’s Avonds werd er elke avond voor weten wij hoeveel kilo aan vuurwerk de lucht ingeschoten. Echt erg mooi en leuk om te zien. Maakte ons vuurwerktekort met oud en nieuw meer dan goed!

We waren blij dat we weer weg konden uit het gehucht Datong. Was buiten onze bezichtigingen om echt geen leuke stad! Er hing geen sfeer, de mensen waren echt klootjesvolk! En het kwik was afgenomen tot -29 overdag!!! Dus dat was ook geen pretje meer!

We hebben er nog over nagedacht om naar Binnen Mongolië te gaan, maar volgens de weerberichten was het in de plaats waar we wilde zijn minus 41 dus die hebben we geschrapt. Op voor een warmere stad meer naar het zuiden toe: Xi’an!
In de trein kwamen we de volgende ochtend weer die andere backpackster tegen, erg toevallig! Aangezien zij al 2 dagen eerder naar een ander dorp was vertrokken. Maar op het drukke perron verloren we elkaar weer uit het oog!

Xi’an staat bekend om het echt adembenemende: Terracotta leger.
In 1974 werden de ondergrondse legers van levensgrote terraccottakrijgers en paarden in gevechtsformatie ontdekt door boeren die een put wilden slaan. Het leger moest waken over het graf van de toenmalige keizer. Wat tevens de eerste keizer van China was, Keizer Qin Shi Huangdi. De bouw werd reeds begonnen in het eerste jaar dat hij aan de macht was. Tot nu toe zijn er ruim 9000 beelden ontdekt. Een voor een uniek. Allemaal verschillende gezichten.
Maar ze zijn nog steeds bezig met opgraven er ligt nog veel meer verscholen onder de aarde! Waaronder het graf zelf van de voormalige keizer, maar de ingang is tot op de dag van vandaag nog niet ontdekt. De keizer Qin Shi Huangdi is tevens de oprichter van de Grote Chineese Muur, hij heeft er voor gezorgd dat de muur tot een geheel is geworden.
We hebben deze dag opgetrokken met 2 Chineze studentes die we in de bus hadden ontmoet. Al met al een hele leuke dag.



De volgende morgen stond het wekkertje vroeg want het was tijd voor onze volgende fysieke beproeving. Het beklimmen van de Hua Shan! Deze behoort tot 1 van de 5 heilige bergen van China.
En heeft 5 bergtoppen. Er word gestart vanaf de voet van de North Peak, en van daaruit kan je naar Central, South, West and East Peak geklommen worden. Toevallig kwamen we in de bus wéér de Canadeze tegen! Maar zij ging met de kabelbaan omhoog en wij gingen ‘m lopen. Er zijn 3 manieren om naar de northpeak te komen (1613m), een kleine 10 minuten in de kabelbaan, via de populairste al dan niet toeristische route of via de “soldier’s path”, de meest uitdagende.
We wilde de laatste doen maar we kwamen er te laat achter dat we er bij de verkeerde halte uit zijn gegaan. Dus werd het toch nog de toeristische route! Dat maakte de tocht er echt niet minder mooi op! Het werd evengoed nog wel een pittige klim met hele steile stukken. Bijna 90 graden omhoog. En treden zo smal dat Rich zn voeten er veel te groot voor waren. En daar waar ketting nodig waren om naar boven te klimmen. Heel spannend en uitdagend allemaal. Met een voldaan gevoel stonden we weer boven op de top! Doordat de bus later was vertrokken dan gepland zat er voor ons geen tijd meer op om richting 1 van de andere 4 toppen te klimmen wat wij wel heel jammer vonden, en aangezien we onze trein moesten halen die zelfde avond richting Chengdu konden we er ook niet voor kiezen om te overnachten op de berg.

We zitten nu in Chengdu, weer iets zuidelijker.
We hebben in gedachte dat er een optie om vanhieruit naar Lhasa te kunnen gaan, de hoofdstad van Tibet. Maar om hier te komen moet een hoop gebeuren (papierwerk) en allemaal in korte tijd. En het kost ook de nodige centen die we er zeker voor over hebben. Maar na redelijk te zijn geinformeerd naar de optie’s zijn wij tot de conclusie gekomen dat we Tibet beter kunnen laten voor wat het is, en dat we het een volgende keer aandoen.

Laat het toeval nou zo zijn, dat die Canadeze meid weer ons pad kruiste. We zitten nu zelfs in de zelfde kamer in het hostel.
Gister zijn we met zn drieën naar het Panda Breeding Centre geweest. Hier wordt onderzoek naar de panda’s gedaan en er wordt gefokt op de meest natuurlijke wijze, zodat het met uitsterven bedreigde diersoort weer stijgt in populatie.
Door het weer (regen) viel het park een beetje tegen, maar we hebben wel heel wat panda’s gezien!

En last but not least: De eerste voedselvergiftiging is een feit!!!
Op de terugweg besloten we ergens in een toko wat te gaan eten, dumplings en rijst met ei. Nou dat hebben we geweten!
Eind van de middag werden we allebei een beetje lullig en misselijk.... Samen spugend boven de plee gehangen. We hebben een hele lange en ellendige nacht achter de rug! Rich is gelukkig alweer beter, en is stevig bezig om Lies er weer boven op te krijgen, de schat! We hebben hierdoor wel helaas een bergtrip van 2dagen moeten schrappen maar gezondheid gaat boven alles. En morgenavond gaan we met de trein en bus verder richting het wonderschone Lugu Lake. In ons volgende verhaal hier meer over.
We hopen jullie tot zover weer wat vertier en leesplezier te hebben gegeven.

Tot snel weer!!
XxX van Ons