Oh Oh Borneo

Ons volgende avontuur wat staat ons te wachten op: BORNEO!

Vanuit het vliegtuigraam is het enig wat je ziet groen! Wat een bossen/palmoilboomplantages/jungle zeg. We begonnen de Borneo trip in Kuching, de hoofdstad van de provincie Sarawak. Een goede uitvalbasis om naar het Semengoh Uran Utang Rehabilitation Centre te gaan. Één van de twee centra in Maleisisch Borneo voor Uran Utangs. Deze met uitsterven bedreige dieren leven alleen nog maar in Borneo en Indonesië. Dus een “must see”!!
Natuurlijk was het een toeristische trekpleister, maar tenopzichte van Semengoh valt het in het niet de drukte, maar wat wil je met deze unieke dieren. Ze leven in “het wild” maar wel binnen de grenzen van het grote nationale park. Dus het was niet zeker of we er wel eentje zouden zien. De parkrangers probeerden ze te lokken met eten. De eerste poging was pech. Maar daarna kwamen er gelukkig wel een paar opdagen! Je kan Borneo niet verlaten zonder er eentje gezien te hebben!

Een van de vele andere hoogtepunten van Borneo zijn de traditionele stammen/minoritys en hun longhousen. Een longhouse is één heeeeeeeel lang houten huis gebouwd op palen horizontaal verdeeld in “appartementen”waar soms wel tot honderd families van dezelfde stam hun onderdak vinden, dus reken zon 500 mensen. De gezamelijke veranda en het balkon dienen als een sociale ontmoetingsplek. Dus wel de moeite waard om die een bezoekje te geven toch?

We waren naar Kapit afgereisd, een uithoek ergens aan de rivier Batang Rejang. Ook wel de aorta van sarawak genoemd. Een best avontuurlijke onderneming al zeggen we zelf. Aangekomen na een pittig busritje van 10 uur. en een boottrip in iets wat meer leek op een verkrampte spaceshuttle van 4 uur kwamen we aan in een godvergetenoord. We hadden gelezen in reisgidsen dat dit dé plek was om een longhouse te bezoeken en dat je overal dood gegooid zou worden met aanbiedingen van gidsen die je er heen zouden kunnen brengen. Nou, wij willen wel is weten of de auteurs er ook daadwerkelijk echt zelf zijn geweest! We hadden bijna de moed opgegeven totdat we een mannetje spraken die ons wel kon brengen! Busje ingestapt en gaan met die banaan! Geen vragen meer stellen maar gewoon heen rijden. Wat een rit, er was bijna geen normaal stukje weg meer te vinden. Maar wel heelhuids aangekomen. En het was zeker de moeite waard, daar was dan geen woord over gelogen! Erg interessant om te zien hoe zo’n stam leeft in de wereld van nu. Stroom en water krijgen ze gesubsidieerd door de overheid. Ook de basisschool die er gebouwd is.

Miri was de volgende plek iets wat weer meer in de bewoonde wereld lag. Hier een Duitse jongen en meid ontmoet met wie we naar de Niah Caves zijn gegaan. Een prachtige grote grot waar je vanaf de buitenkant niet zou zeggen dat ie zo giga is. Maar als je binnen bent merk je pas de omvang. De grot is het huis van een half miljoen vleermuizen en 4 miljoen zwaluwen! Die daar hun zwaluwstaartnestjes bouwen, die doorwijze van levensgevaarlijke capriolen door locals al eeuwenlang verzameld worden voor de Chinese markt.
En niet zomaar, maar omdat dit een delicatesse is voor de Chinese. Er word soep van gemaakt.
De nestjes zijn ongeveer netzoveel waard als bij ons kaviaar.
Maar het levert voor de mensen die het verzamelen absoluut niet zoveel op als men denkt dat ze doen, maar ze bekopen het soms wel met de dood.

Vanuit Miri zijn we met z’n vieren naar Mulu gevlogen met bestemming Gunung mulu National Park. Jullie kennen vast die reclame van Praxis over die zwaluwtjes in een grot die nestjes maken van hun eigen speeksel...? Nou die is dus (onder andere) hier te vinden! Hier zijn ook weer prachtige grotten vol met die zwaluwen. We hebben er meerdere bezocht, en het blijft een prachtig natuurwonder. Vol met stalagtieten en stalagmieten!
De andere reden waarom we naar het park waren gekomen was de Headhunters Trail, een jungle trek van 3 dagen die we ook met zn vieren gingen doen. Helaas waren de verhalen over de trek weer wat opgeblazen en viel het naar onze smaak wel erg mee hoe uitdagend/bijzonder de hike het was. (Ja, we zijn verwend geworden!) Een pad netjes gemaakt van kiezelsteentjes en alle bomen om gezaagd zodat je jezelf geen eens vies hoeft te maken!
Als afsluiter van de drie dagen werden we met een smalle boot naar een Longhouse gebracht waar we de nacht zouden doorbrengen. We werden ontvangen door een zeer gastvrije familie. De jongens hebben nog lekker een potje gevoetbalt met de lokale jeugd. Al met al een leuke goedmaker!

Oh ja we zijn onze jungle trip afgesloten in het Koninkrijk der onverwachte schatten. Ik noem "Brunei Darussalam"
En wel naar de hoofdstad "Bandar Seri Begawan". Zoals je al snel ontdekt is dit niet zomaar wat, maar gelijk een volle mond.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, we hebben helaas niet met de Sultan een koppie kunnen doen aangezien hij een drukker schema had dan verwacht.
Hij was dus niet te vinden in zijn Residantial palace, overigens gezien niet raar dat dit het grootste paleis ter wereld is met ik noem:
1788 kamers, een fix aantal paarden stallen, een polo veld, en don't forget een eigen helicopter incl landingsbaan.
Deze zo goed als belastingvrije staat geniet van gezondheid en rijkdom aan elkaar, daar waar de diesel prijs nog op 20eurocent de liter staat of te wel 44,77cent del florijn, is het niet gek dat 1 ieder 3 auto's heeft.
Ook de Propheet Mohammet boert hier goed door zijn volgelingen aangezien hier op elke hoek een Moskee te bereiken is en de 1 overtreft de ander in uitstraling en rijkdom, waar het italiaanse marmer en graniet schijnt en het 24 karaatst goud blinkt. Huishoud het kostbare Iraanse tapijt alle knieen van alle gelovige. (Moslims)
Met een voldaan cultureel gevoel weer terug naar Sarawak.

Eerst weer terug naar Miri om onze tassen op te halen om daarna door te gaan naar KK oftewel Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah. We hadden de keus om te vliegen , de andere staat in Borneo. Of de iets meer avontuurlijke/lastigere versie: Met de bus! Dus wat besloten wij, natuurlijk met de bus! Waarom? Omdat je dan 10(!!) stempels extra in je paspoort krijgt!

Sarawak uit
Bruinei in
Brunei uit
Sarawak in
Sarawak uit
Brunei in
Brunei uit
Sarawak in
Sarawak uit
Sabah in
Goede reden toch? :)

Dus 10 stempels verder, eindelijk in Kota kinabalu hadden we een prachtig hostel gevonden.
Lekker een paar daagjes rustig aan gedaan en een beetje brainstormen over wat we verder zouden gaan doen. De Duitse jongen bleef in KK omdat er een vriend van hem kwam. Lena, de Duitse meid was na wat overleg en info van Richard tot de conclusie gekomen dat dit de kans van haar leven was om haar Open Water cursus te gaan doen op het eiland Mabul. Een prachtig eiland aan de oostkust van Borneo waar het duiken spectaculair schijnt te zijn. En ook niet onbelangrijk, vlak bij het eiland Sipadan, één van 's werelds mooiste duikstekken.... En aangezien wij ook niet vies zijn van duiken... Was de keuze snel gemaakt! Op naar Mabul en Sipadan! Hier over meer in ons volgende verhaal.

Have fun and untill next time