Back to the roots!!!

Back to the roots!!
Het is dan eindelijk zover, het vliegtuig naar Zuid Korea, Seoul vertrok ´s morgens de 29ste. Na 1,5 uur vliegen werden de eerste stapjes van deze wereldreizigers gezet op Koreaanse bodem. Meteen vonden we het een gemoedelijke stad.
Echt een planning voor Korea was er nog niet. Één ding was wel zeker, dat we donderdag een afspraak hadden bij het KSS kindertehuis waar Lisa vandaan komt...
We hadden vanuit China al een hostel geregeld. Na lang zoeken in de ijskou en hulp van het lokale volk konden we het vinden. We liepen naar binnen, wat voor ons leek, in iemands woonkamer. De eigenaar kwam naar ons toe. En de eerste indruk was al niet veel soeps. En jawel hoor, dat bleek te kloppen! Alles wat we hadden afgesproken via de mail, wilde die man meteen al weer veranderen. Hij was zo aan het brabbelen en het raaskallen! Really no Good. Na een lange discussie, besloten we om weg te gaan daar. Want we voelde er ons totaal niet fijn!
Tja, kan je wel leuk doen natuurlijk... Maar daar sta je dan... Met je goeie gedrag en een zware backpack op je rug in de siberische ijskou slash sneeuw lees -15. (Gevoels temp -20 a -25 vanwege de siberische wind). Waarmee Seoul je van moment één mee verwelkomde! En omdat het ook nog is rond de feestdagen was, hadden we echt een probleem om een ander hostel te vinden... Slenteren door de vrieskou in het donkers met een laag ijs overal op straat van ruim 5cm dik, zonder te weten waar we heen moesten. Na het eerste hotel aangedaan te hebben, kregen we het advies naar een andere wijk te verkassen en daar een goedkoop motelletje te zoeken. Dat verliep gelukkig wel redelijk vlotjes en we liepen vrijwel meteen de juiste in. We verblijven nu voor hetzelfde geld in een motel, hebben een heerlijke privékamer en we zitten downtown! Wat wil je nog meer!
Die avond hebben we voor het eerst Koreaans gegeten, heerlijk het is een pittige keuken, maar daar houden we wel van!

KSS Kindertehuis
En toen was het donderdag. De dag dat we de afpsraak hadden bij het kindertehuis.... In eerste instantie had Lisa via de mail een afspraak gemaakt om gewoon een kijkje te kunnen nemen naar de plek waar ze vandaan kwam. Maar toen ze in het antwoord te horen kreeg, dat ze ook haar dossier kon bespreken, werd het helemaal spannend!!

Met een beetje lood in de schoenen en wat gierende zenuwen in onze lijven, werden we vriendelijk ontvangen door mevr. Kim. Na een korte introductie was daar dan het moment van de waarheid... Het adoptiedossier! Is er meer bekend?
Een beknopte versie van het verhaal:
Alles wat er altijd al bekend was, dat blijkt dus echt zo te zijn! Het geval van een dubbeldossier wat voor vele opgaat, is niet in dit geval zo. Lisa is te vondeling gelegd op de zelfde dag dat ze is geboren (de geboortedatum is dus juist) met alleen een briefje erbij van de biologische moeder, met de geboortedatum erop en dat ze wist dat wat ze deed slecht was maar dat ze er een speciale reden voor had. Of ze goed voor de baby wilden zorgen. Haar Koreaanse naam is gegeven door het tehuis.
En meer weten ze niet! Geen reden, geen gegevens van de ouders, helemaal niets!
Het moment zelf was wel even slikken, want stiekem had Lisa gedacht dat er wel meer bekend zou zijn... Buiten wel even de spanning er uit gehuild bij Rich in z´n armen. Maar na het even op me/ons in te hebben laten gewerkt, waren we gauw tevreden met het antwoord. Het zit Lisa niet dwars dat ze niets meer aan de weet is gekomen. Het zal altijd gissen blijven maar het is goed zo!

We hebben ook nog een rondleiding gekregen door het tehuis. Vroeger waren er meerdere afdelingen waar de baby´s verzorgd werden. Toen werden er wel 700 tot 800(!!!) kinderen per jaar ter vondeling gelegd. Tegenwoordig is 1 afdeling genoeg want het zijn er nu nog maar ongeveer 30 stuks per jaar. En het overgrote deel wordt nu opgevangen door tidjelijke pleeggezinnen die er vroeger niet waren.

Op de afdeling lagen nu nog 7 baby´s. 6 gezond maar één jongetje was niet gezond. Geboren met een waterhoofdje en heeft in zijn 1,5jaar tijd van leven 0,0 progressie geboekt. Meer vocht dan hersensn. Zijn kans om geadopteerd te worden is nihil. Hij zal als ie de kleuterschool leeftijd heeft bereikt naar een verzorginsinstelling worden overgebracht.

We waren er enorm van onder de indruk om de verhalen te horen en de lieve baby´s te zien. Maar met een voldaan gevoel liepen we saampjes weg van het tehuis.

Op naar het verder ontdekken van Seoul....!