Vanuit t koude Noorden van China

Nou , we hebben het een en ander alweer beleeft hier hoor!

De laaste dag in Shanghai zijn we in de avond naar de Jin Mao toren geweest. Dat is met zijn 420,5meter de op 4 na grootste wolkenkrabber van de wereld. Met een snelheid van 9 meter per seconde werden we zo de lucht ingeschoten door de lift. We hebben vanaf de hoogste verdieping, de 88ste , een megamooi uitzicht gehad van Shanghai by night!

Vrijdag de 17de stond er een nieuw treinavontuurtje van 4 uur op ons te wachten. We waren ruim optijd vertrokken, de metro reed op tijd en kwamen eindenlijk is optijd aan op het station. We kunnen het wel!;-)

Maar er moest natuurlijk iets mis gaan... En jawel hoor, Lisa die de kaartjes bij zich droeg en tevens “het kopstuk” van dit verhaal, wist wel even te presteren dat ze na de eerste kaartjescontrole één van de twee kaartjes kwijt wist te raken..!!! We hadden overal gezocht, maar dat kaartje was natuurlijk allang al foetsie! Het zou is goed gaan..! Na snel wat bekokstoven kwam Rich met het idee om toch maar proberen de trein op te komen, die ondertussen met 5 minuten zou wegrijden.... Want om nou de volgdende trein van 6uur later te pakken en weer nieuwe kaartjes te moeten kopen, klonk niet echt aantrekkelijk... Dus zo gezegd zo gedaan! Dankzij een beetje slim denkwerk en lang leve de taalbarrière wisten we gelukkig alle controlepunten te vermijden!

Uiteindelijk kwamen we gelukkig gewoon volgens plan aan op de gewenste plaats van bestemming, Nanjing! Een mooi oud stadje, maar die voor ons gevoel iets te snel wilde evolueren en daardoor hun normen en waarden zijn verloren tot op een zekere hoogte.

Ons hostel lag gelukkig meteen naast de Confucius Tempel, een groot complex vol kanalen, restaurantjes en gezellige winkel- en marktstraatjes. Je werd er doodgegooid met “hot pot reataurantjes”. En na onze heerlijke eetervaring in Guangzhou besloten we dat hier ook weer te gaan doen.

Ik zal HotPot even uitleggen. Het is een typisch manier van eten. Men neemt: Een eettafel met kookplaat, een pan met 2 compartimenten. In de ene helft een bouillonnetje getrokken van verschillende groentes en in de andere helft een reteheet soepje vol met pepers!! Je krijgt dan een menukaart onder je snufferd geschoven en je kan dan zelf allemaal schaaltjes met de gewenste groenten, vis, vlees, of andere dingen uitkiezen en dan mag je dat zelf koken in je pannetje! Zie het als de Chineze versie van gourmetten bij ons!

Maar daarvoor kwamen we niet specifiek naar Nanjing toe. Nee??? Nee, we kwamen voor de Purple Hill en al zijn prachtheden. Een fikse bergwandeling gemaakt, en onder andere het niet onbelangrijke Sun Yat-senmausoleum, het graf van de grondlegger van de Republiek China, bekeken.

De dag erna was het tijd voor nog serieuzere zaken, en zijn we naar het Nanjing Massacre Memorial Museum geweest. Een museum over het enorme bloedblad dat de Japanners in Nannjing hebben aangericht. In 6 weken tijd, van 13 december 1937- januari 1938 hebben de Jappen 300.000 Chinezen en ongewapende militairen op de meest brute wijzen afgeslacht. En maar liefst 20.000 geregistreerde verkrachtingen. Er waren nog resten van de massagraven te zien. De rillingen liepen over je rug en de indrukken die de foto’s en teksten achterlieten, waren groot!

Eenmaal bekomen van de schrik, was het tijd voor de volgende plek: Tai’an oftwel Taishan! Geloof het of niet maar de treinreis verliep bijna vlekkeloos, er wasd iig geen sprake van verloren kaartjes en/of te laat arriveren o.id.. Een tweetal uren vertraging was de ergste schade deze keer. Maar that we saw through the fingers!

Hier in dit kleine en heerlijk rustige plaatsje waar de mensen uiterst vriendelijk zijn, stond de Mount Tai, de heiligste berg van China, op ons te wachten...! Met de hoogste top van Oost China.

Dit is lang een bedevaartsoord geweest in de tijd van Confucius tot Mao Zedong. De klim kan je jezelf heel makkelijk maken door het eerste deel met de bus omhoog te gaan en vervolgens het pad omhoog te vervolgen door de kabelbaan te nemen en dus de 7200 treden over te slaan. Maarrrrr, dat doen deze 2 sportievelingen natuurlijk niet!!! Nee wij hebben met de beenderwagen het 11 km lange pad (lees: trappen, trappen en nog is trappen!) omhoog getrotseerd! Wat een zware klim zeg!!! De laatste paar steile trappen moest Richard Lisa bijna omhoog duwen, de energie was op! Maar we hebben er een trotse 4 uur over gedaan om de top van 1545meter te bereiken En wat de moeite waard zeg! Wat een heerlijk gevoel geeft dat als je boven aan de berg staat zeg!

Naar beneden zijn we ook gaan lopen. Je zou denken: “Dat doe je toch wel ff!?”. Maar de trappen zijn zo allejezus steil en de treden zijn gemaakt voor mini Chinezen voetjes en waren zelfs voor Lisa d’r bergstappers aan de kleine kant! Kan je nagaan hoe Rich heeft lopen bedakken met die dingen!!! Dus echt lekker snel en makkelijk naar beneden huppelen zat er niet in! Maar met 2uur en 3 kwatier waren we weer veilig beneden. 30Km bergwandel dagje, we zeggen niet verkeerd.

Nu 2 dagen later, worden we nog bijna elke minuut aan de berg herrinnerd in de vorm van een zeer fijne en hardnekkige spierpijn!! Auchhh!

We vertrekken over een uurtje met de nachttrein naar Beijing. Daar gaan we kerst vieren en zullen we t/m de 27ste blijven. En dan gaat de 29ste hopelijk een volgend plan werkelijkheid worden. Dan zullen we vliegen naar Seoul, Zuid Korea! Hier zullen we een week vertoeven. Maar hopelijk houden die Koreaantjes zich rustig en gooien ze geen roet in het eten!!! Duimen jullie voor ons???

Lieve mensen, nogmaals hele fijne kerstdagen! En voor het geval dat we pas na de jaarwisseling weer met een verhaal komen, alvast alle geluk en gezondheid voor 2011!!!

Dikke kerstzoenen en liefs van ons!!!

PS: Foto's volgen......

PPS: In Nederland koud????!!!! Hier op moment van schrijven min 17 op de schaal van Mr Celcius.!!! met voor uitzichten tot min 25!!